15 listopada 2019 r. (piątek) godz. 20.00

Aleksandra Kurzak — sopran (Polska)

Kamen Nikolov — obój (Bułgaria), Tomasz Daroch — wiolonczela (Polska), Morphing Chamber Orchestra (Wiedeń, Austria), Frédéric Chaslin — dyrygent (Francja)

koncert

Archikatedra Łódzka, ul. Piotrkowska 262

fot. Gregor Hohenberg © Sony Music Entertainment

Aleksandra Kurzak

Aleksandra Kurzak w wieku 7 lat rozpoczęła naukę gry na skrzypcach i fortepianie. Ukończyła wydział wokalny Akademii Muzycznej we Wrocławiu oraz Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu. Laureatka konkursów wokalnych w Warszawie, Helsinkach, Barcelonie i Kantonie. Jeszcze podczas studiów w 1999 roku zadebiutowała jako Zuzanna w „Weselu Figara” na scenie Opery Wrocławskiej.

W wieku 27 lat wystąpiła w dwóch najbardziej prestiżowych teatrach operowych świata. Rola Olimpii w „Opowieściach Hoffmanna” w Metropolitan Opera zdobyła wielkie uznanie wśród nowojorskich krytyków muzycznych, którzy jednogłośnie wypowiadali się na łamach prasy o sensacyjnym debiucie polskiej śpiewaczki. Z równie entuzjastycznym odbiorem artystka spotkała się także jako Aspasia w londyńskim przedstawieniu „Mitridate, re di Ponto” w Royal Opera House.

Aleksandra Kurzak powróciła do MET, występując w roli Blondy w „Uprowadzeniu z Seraju”, Gildy w „Rigoletto”, Małgosi w operze „Jaś i Małgosia”, Adiny w „Napoju miłosnym”, Neddy w „Pajacach” oraz Micaeli w „Carmen” — i ponownie została bardzo entuzjastycznie przyjęta przez krytyków muzycznych i publiczność. Artystka regularnie powraca również do Opery Królewskiej w Londynie, która stała się niemal jej macierzystym teatrem. Wystąpiła tam także jako Norina w „Don Pasquale”, Adina w „Napoju miłosnym”, Zuzanna, a także jako tytułowa Matylda w „Matilde di Shabran”, Donna Fiorilla w „Turku w Italii”, Rozyna w „Cyruliku sewilskim”, Gilda w „Rigoletto”, tytułowa Lucia di Lammermoor oraz Liu w „Turandot”.

Aleksandra Kurzak regularnie występuje na najważniejszych scenach i estradach świata: Teatro alla Scala w Mediolanie (Gilda, Zuzanna, Hrabina w operze Rossiniego „Hrabia Ory”), Wiener Staatsoper (Rozyna, Adina, Zuzanna, Violetta w „Traviacie”, Maria w „Córce pułku”, Desdemona w verdiowskim „Otello”, Liu w „Turandot”), Bayerische Staatsoper w Monachium (Kleopatra w „Juliuszu Cezarze”, Adela w „Zemście nietoperza”, Rozyna, Donna Fiorilla, Rachel w „Żydówce”), Teatro Massimo w Palermo (Norina), Welsh National Opera w Cardiff (Aspasia), Théâtre du Capitole w Tuluzie (Gilda), Theater an der Wien (Donna Anna w „Don Giovannim”, Amenaide w „Tancredzie”), Palau de les Arts Reina Sofía w Walencji (Adina), Lyric Opera House w Chicago (Blonde), Staatsoper w Berlinie (Królowa Nocy w „Czarodziejskim flecie”, Mimi w „Cygenerii”), w Operze w Helsinkach (Gilda), na letnim festiwalu w Salzburgu (Anusia w „Wolnym strzelcu”, Donna Anna), w Accademia Nazionale di Santa Cecilia w Rzymie („Carmina Burana”), Teatro La Fenice w Wenecji (Donna Anna), Teatro Regio di Torino (Violetta), Teatro Regio di Parma (Gilda), Gran Teatre del Liceu w Barcelonie (Adina), w Teatrze Wielkim — Operze Narodowej w Warszawie (Hanna w „Strasznym dworze”, Gilda, Violetta, Łucja), Teatro Real w Madrycie (Zuzanna, Maria), Arena di Verona (Rozyna, Julia w „Romeo i Julii”, Gilda), Los Angeles Opera (Fiordiligi w „Cosi fan tutte”), San Francisco Opera (Gilda), Seattle Opera (tytułowa „Łucja z Lammermoor”).

Bardzo ważną sceną w karierze Aleksandry Kurzak stała się Opera National de Paris (Opera Bastille oraz Palais Garnier), gdzie zadebiutowała ona rolą Adiny w „Napoju miłosnym”, a następnie konsekwentnie powiększała swój repertuar, wykonując szereg nowych partii, takich jak Micaela w „Carmen”, Alice Ford w „Falstaffie”, Vitellia w „Łaskawości Tytusa”, Violetta w „Traviacie”, Desdemona i Elżbieta w verdiowskich dziełach „Otello” i „Don Carlos”.

Aleksandra Kurzak jako pierwsza Polka w historii wokalistyki podpisała ekskluzywny kontrakt z firmą fonograficzną DECCA. W sierpniu 2011 roku ukazał się jej pierwszy solowy album „Gioia!”, który osiągnął status platynowej płyty. Kolejne albumy artystki to „Bel Raggio” z ariami Rossiniego oraz „Hej, kolęda!” z najpiękniejszymi polskimi kolędami. Obydwa nagrania zostały nagrodzone złotą płytą. Natomiast album „Pieśni Fryderyka Chopina” dla Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina otrzymał prestiżowe wyróżnienie „Diapason d’or”.

Od 2018 roku Aleksandra Kurzak jest związana z firmą fonograficzną SONY, dla której w towarzystwie Roberto Alagni nagrała swój pierwszy album z duetami Pucciniego, zatytułowany „Puccini in Love”. Wkrótce pojawi się pierwsza solowa płyta Aleksandry nagrana z towarzyszeniem Morphing Chamber Orchestra z Wiednia.

Aleksandra Kurzak nagrywała także dla Deutsche Grammophon oraz Warner Classics.

W 2009 roku uzyskała tytuł doktora sztuki, a w 2016 tytuł doktora habilitowanego. Aleksandra Kurzak otrzymała dwukrotnie stypendium Ministra Kultury i Sztuki, a także stypendium fundacji „Crescendum Est — Polonia” Aleksandra Gudzowatego. Za swoje osiągnięcia została uhonorowana nagrodami Prezydenta Wrocławia, Wojewody Dolnośląskiego oraz Ministra Kultury i Sztuki. Jest także laureatką nagrody Akademii Telewizyjnej „Wiktor” oraz nagrody TVP Kultura „Gwarancja Kultury”. W 2015 roku otrzymała operowego Oskara International Opera Award 2015 i została laureatką Bachtrack Opera Award jako najlepsza śpiewaczka mijającego sezonu za rolę Donny Fiorilli w Royal Opera House w Londynie.

Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, a także Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Kamen Nikolov

Kamen Nikolov urodził się w Orjachowie (Bułgaria) w 1978 roku. Rozpoczął naukę gry na oboju i fortepianie w wieku 11 lat. Studia gry na oboju kontynuował na Narodowej Akademii Muzyki w Sofii, w Royal College of Music w Londynie oraz na University of Music and Performing Arts w Wiedniu, który ukończył z wyróżnieniem w 2005 roku. Od 2004 roku Kamen Nikolov dalej kształcił się pod kierunkiem Christopha Harmanna (Filharmonia w Berlinie).

Otrzymał drugą nagrodę na międzynarodowym konkursie „The World and the People” w Sofii. W latach 2001 — 2004 Kamen Nikolov otrzymywał stypendia od Herbert v. Karajan Centre w Wiedniu, fundacji Dr. Roberta i Liny Thyll-Dürr ze Szwajcarii oraz z University of Music and Performing Arts w Wiedniu.

W 2003 roku dołączył do fundacji „Gustav Mahler — Music and Youth” w Bolzano (Włochy). W sezonie 2007/08 Kamen ukończył staż w orkiestrze symfonicznej radia SWR w Stuttgarcie. W 2008 roku został mianowany solistą grającym na rożku angielskim w Orkiestrze Filharmonicznej w Katarze. Ponadto Kamen Nikolov grał na oboju i rożku angielskim w Wiedeńskiej Radiowej Orkiestrze Symfonicznej, Kolońskiej Orkiestrze Symfonicznej WDR i Orkiestrze Kameralnej w Wiedniu.

W 2011 roku Kamen Nikolov został mianowany oboistą Orkiestry Filharmonicznej w Grazu / Opery w Grazu (Austria). W latach 2012 -2015 gościnnie wykładał na Uniwersytecie Muzycznym w Grazu.

Kamen Nikolov występuje z różnymi zespołami muzyki kameralnej w Austrii i za granicą.

fot. Andrzej Heldwein

Tomasz Daroch

Urodził się w 1989 roku w Łodzi, w rodzinie o artystycznych tradycjach. Ukończył studia z wyróżnieniem w Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Mannheim w Niemczech oraz w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. Kształcił się pod kierunkiem wybitnych wiolonczelistów: prof. Michaela Flaksmana, prof. Jeleny Ocic, prof. Stanisława Firleja oraz prof. Juliusa Bergera.

Wiolonczelista, pracuje obecnie na stanowisku adiunkta w Akademii Muzycznej w Łodzi, w której to w roku 2018 uzyskał stopień doktora sztuk muzycznych. Od 2019 roku jest prowadzącym grupy wiolonczel w Orkiestrze Leopoldinum Narodowego Forum Muzyki im. W. Lutosławskiego we Wrocławiu.

Jest laureatem wielu międzynarodowych konkursów wiolonczelowych, m.in.: otrzymał I nagrodę oraz tytuł Grand Prix podczas VIII Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. W. Lutosławskiego w Warszawie, II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym im. P. Casalsa w Budapeszcie, zajął III miejsce oraz zdobył nagrodę publiczności w ramach Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. A. Janigro w Zagrzebiu, a także I miejsce podczas 44. Międzynarodowego Konkursu Instrumentalnego w Markneukirchen.

Jako solista i kameralista występował na wielu międzynarodowych festiwalach m.in. w Polsce, Niemczech, Austrii, Holandii, Belgii, Francji, Finlandii, Szwecji, Danii, Chorwacji, Rosji, Szwajcarii, Brazylii, we Włoszech, na Węgrzech oraz w Stanach Zjednoczonych.

fot. Bernard Martine

Frédéric Chaslin

Frédéric Chaslin jest francuskim, urodzonym w Paryżu, dyrygentem, kompozytorem i pianistą.

Dyrektor Muzyczny Opery w Rouen (1991 — 1995), Nationaltheater w Mannheim (2004 — 2007) i Opery w Santa Fe (2009 — 2013). Od 2011 roku Dyrektor Muzyczny Jerusalem Symphony Orchestra, w której pracuje na rzecz integracji społeczności poprzez muzykę.

Studiował w Wyższym Konserwatorium Narodowym w Paryżu (harmonia, kontrapunkt, fuga, akompaniowanie na fortepianie, dyrygowanie chórem), a następnie w Mozarteum w Salzburgu, w którym ukończył w 1981 roku klasę akompaniamentu lied pod kierownictwem Paula von Schilawskiego. Następnie został asystentem Daniela Barenboima w Orchestre de Paris i na Festiwalu w Bayreuth, a potem Pierre’a Bouleza w Ensemble Intercontemporain. W 1999 roku został dyrygentem-rezydentem w Staatsoper w Wiedniu, którym jest po dziś dzień. Ponad 250 razy dyrygował Wiedeńskimi Filharmonikami. Od 1997 roku co roku dyryguje Deutsche Oper w Berlinie, Metropolitan Opera w Nowym Jorku oraz innymi wielkimi orkiestrami symfonicznymi, jak Philharmonia w Londynie (maj 2007), Orchestre de Paris, orkiestra symfoniczna i filharmoniczna w Wiedniu, orkiestry w Turynie (1999), Opera w Rzymie (1997), Wenecja (1994, 1999, 2005), Barcelona, Praga, Monachium, Tokio i Nagoja (2007) oraz Scala w Mediolanie (2010). Dyrygował w Opera de Paris antologię „Carmen”, „Manon” oraz podczas wielu koncertów symfonicznych.

Grając na fortepianie wystąpił w roli solisty podczas trzech koncertów, wykonując wraz z Wiener Philharmoniker V koncert fortepianowy Beethovena w Staatsoper w Wiedniu, w październiku 2001 roku oraz koncert fortepianowy G-dur Ravela w Nagoi, Trieście, Jerozolimie i w Paryżu.

Frédéric Chaslin skomponował 3 opery i wiele melodii oraz Lieder na fortepian lub orkiestrę, w tym „Wuthering Heights” (Wichrowe Wzgórza), nagraną przez kilkoro znamienitych sopranistów takich, jak Diana Damrau lub Olga Peretyatko. Utwory te wykonywane są na scenie oraz w wersji koncertowej. Ostatnia opera Frederica, „La Morte Amoureuse” na podstawie utworu Theophile’a Gauthiera, została wystawiona w 2014 roku na Festival of the Voices w Phoenicia (stan Nowy Jork) oraz w Public Theater w Cleveland.

Właśnie ukończył pracę nad „Monte Cristo” dla Placido Domingo, który będzie pokazywany w Los Angeles, Walencji i Monte Carlo od września 2020 roku. Projekty na przyszłość obejmują prestiżowe premiery na Festivals d’Orange („Don Giovanni”) i Savonlina („Cyrulik Sewilski”), w Teatro Comunale w Bolonii, w operze w Liege („Cyganeria” z Angelą Gheroghiu) i koncerty symfoniczne na całym świecie.

Frédéric Chaslin wydał książkę „La musique dans tous les sens” w wydawnictwie France-Empire, a w wyd. Fayard właśnie wydał powieść „On acheve bien Mahler”.

Morphing Chamber Orchestra (Wiedeń)

Filozofia Morphing Chamber Orchestra z Wiednia polega na ciągłej ewolucji — metamorfozach i modyfikacjach prowadzących do poszukiwania nowych interpretacji muzycznych i dążenia do wykonawczej doskonałości.

Morphing Chamber Orchestra została założona w 2006 roku w Wiedniu, przez producenta muzycznego i altowiolistę Tomasza Wabnica, który jest managerem i dyrektorem artystycznym zespołu.

„Koncert z Morphing Chamber Orchestra pod dyrekcją Tomasza Wabnica sprawił mi ogromną przyjemność. Pomysły na program, wirtuozeria muzyków i interakcja były dla mnie bardzo inspirujące.”
BOBBY McFERRIN

W skład zespołu wchodzą muzycy z 17 różnych krajów, których ścieżki życia przecięły świat muzyki Wiednia, do którego przybyli doskonalić swoje umiejętności.

„Morphing Chamber Orchestra przepięknie ukazała ducha mojego utworu. Dziękuję bardzo za tę interpretację!”
ARVO PÄRT

Od 2006 roku Morphing Chamber Orchestra angażuje się w różne projekty z szerokiego zakresu repertuaru, od muzyki klasycznej po muzykę filmową, jazz i muzykę współczesną, występując zarówno w składzie kameralnym, jak i symfonicznym, na całym świecie.

„Koncerty z Morphing Chamber Orchestra w wyjątkowy sposób łączą w sobie radość >>muzykowania z przyjaciółmi<< i pewność, że to muzykowanie odbywa się na najwyższym poziomie.”
ANDREAS SCHOLL

Kluczowym dążeniem MCO jest ich podejście do perfekcji wykonania w połączeniu z elastycznością i kreatywnością interpretacji i repertuaru. Każdy koncert z udziałem Morphing Chamber Orchestra odzwierciedla ich miłość do muzyki wykonywanej na najwyższym światowym poziomie.

„Czysta radość z gry i muzycznej inteligencji — to właśnie wyróżnia Morphing Chamber Orchestra. (...) Każdy szczegół jest traktowany z należytą uwagą, a jednocześnie cała architektura muzyczna kompozycji jest prezentowana w sposób zrozumiały. (...) Niebywała rozkosz słuchania!”
RADIO Ö1 (Vienna)

W kwietniu 2019 roku MCO towarzyszyła w nagraniu solowej płyty CD najwspanialszej sopranistki na świecie, Aleksandry Kurzak, dla wytwórni SONY CLASSICAL INTERNATIONAL.

„Najbardziej autentyczną biografią orkiestry jest koncert lub nagranie, które właśnie słyszycie...”
TOMASZ WABNIC — MORPHING MUSIC INSTITUTE (VIENNA)

Program koncertu

1. Ludwig van Beethoven — “Coriolan” overture op. 62

2. Stanisław Moniuszko — aria Halki z IV aktu: „Ha! dzieciątko nam umiera...”

3. Antonín Dvořák — “Silent woods” No. 5 Op. 68 for cello and orchestra

4. Antonin Dvořák — aria from the opera “Rusalka” Op. 114 — „Mesicku na nebi hlubokem”

5. Francesco Cilea — aria from the opera “Adriana Lecouvreur” — “Io son l’umile”

6. Wolfgang Amadeus Mozart — Oboe Concerto in C major KV 314

7. Giacomo Puccini — aria from the opera “Tosca” — “Vissi d’arte”

Autor programu: Tomasz Wabnic — gen. dyr. Morphing Chamber Orchestra

Patronem koncertu jest Konsul Honorowy Austrii w Łodzi — Paweł Zyner.