Nasza strona wykorzystuje cookies oraz wymaga uruchomionej obsługi JavaScript.
Wykorzystujemy pliki cookies (po polsku ciasteczka) w celu dopasowania działania naszej strony do potrzeb użytkownika oraz dla gromadzenia anonimowych danych statystycznych. Przeglądając stronę, wyrażasz zgodę na wykorzystanie wspomnianych plików. Możesz odmówić zgody na zapamiętywanie ciasteczek zmieniając ustawienia Twojej przeglądarki. Kliknij ten komunikat, by wyrazić zgodę i zamknąć informację.

„Spowiedź w drewnie” Jana Wilkowskiego

reżyseria Waldemar Wilhelm,
scenografia Elżbieta Iwona Dietrych,
muzyka Elżbieta Aleksandrowicz,
obsługa techniczna Nina Tarłowska.
Rzeźby według projektów Elżbiety Iwony Dietrych wykonał Stanisław Tomaszewski.

WYKONAWCY:
Jan Jakubowski (Frasobliwy),
Mirosław Henke (Świątkarz),
Jolanta Kowalska (Matka Boska),
Martyna Henke / Martyna Rzeźnik (Święta Barbara),
Marek Kasprzyk (Święty Sebastian),
Paweł Pilarczyk (Święty Emil),
Marek Targowski (Święty Jerzy),
Monika Tomczyk (Święta Genowefa).

Premiera — 29 września 2007 roku.
Przedstawienie trwa 60 minut.

Spowiedź w drewnie jest psychomachią. Cichym, osobistym i dziejącym się w samotności rozrachunkiem z odchodzącym życiem. Sięgnięcie po taką formę teatralną wydawać mogłoby się dzisiaj anachronizmem, ale jest ze wszech miar uzasadnione. Spowiedź jest bowiem opowieścią o tym, co w nas święte i co w nas grzeszne. Dzieje się przy tym w obliczu ostateczności, śmierć właśnie jest ukrytym aktorem tej sztuki i ona decyduje o całym przebiegu zdarzeń. Decyduje, bo przymusza Świątkarza, próbującego dokończyć ostatnią swoją rzeźbę – Chrystusa Frasobliwego – do schodzenia krok po kroku w głąb własnej duszy. Czy też raczej, by wspomnieć zabieg reżyserski, do wyjmowania z czeluści chłopskiego kufra coraz bardziej nieudanych przejawów talentu rzeźbiarskiego...