Nasza strona wykorzystuje cookies oraz wymaga uruchomionej obsługi JavaScript.
Wykorzystujemy pliki cookies (po polsku ciasteczka) w celu dopasowania działania naszej strony do potrzeb użytkownika oraz dla gromadzenia anonimowych danych statystycznych. Przeglądając stronę, wyrażasz zgodę na wykorzystanie wspomnianych plików. Możesz odmówić zgody na zapamiętywanie ciasteczek zmieniając ustawienia Twojej przeglądarki. Kliknij ten komunikat, by wyrazić zgodę i zamknąć informację.

11 marca 2012 r. – godz. 12.00

Jacek Soliński „Wielki Tydzień”

wernisaż wystawy linorytów

Wielki Tydzień mieści w sobie prawie wszystkie najważniejsze dla chrześcijaństwa wydarzenia. Wokół nich koncentrują się podstawowe tajemnice wiary. Przeżycie czasu przygotowania staje się nauką skupienia. Może też stać się konfrontacją współczesnej obecności Wielkiego Postu z chrześcijańską tradycją uświęcenia tego okresu. To odniesienie pozwala wnikliwiej poznać wartość duchowego dziedzictwa.

Niezależnie od zaangażowania religijnego czy postaw światopoglądowych, czas Wielkiego Tygodnia pozostaje niezmiennie w swojej ponadczasowej wymowie znakiem zwycięstwa, symbolem przekroczenia śmierci - wyjścia poza doczesność. Triduum Paschalne dzięki wielowymiarowej głębi uobecnia los każdego człowieka. Trwały ślad wydarzeń sprzed dwóch tysięcy lat zawiera się w każdym, bo w każdym dokonuje się dramat egzystencjalnego upadku i w każdym nadzieja ukazuje drogę ku ocaleniu.

Syn Boży przyjmując człowieczeństwo poddał się działaniu czasu i tym samym wszedł w historię ludzkości. W konsekwencji istniejąc w czasie, poprzez swoją misję, otworzył dla nas „rzeczywistości, których nie widzimy”. Znaki dziejowe, w których Jezus Chrystus nieustannie przemawia do ludzi tworzą „wewnętrzną drogę” poznania i zrozumienia. Wnikliwe „czytanie” świata może stać się zaczynem wieczności. Ludzkie poznanie podróżujące pośród wieloznaczności zdarzeń, czasem błądzi „ślepe” i „głuche”. Ale istota wzrostu duchowego pozostaje zawsze jak stałe wezwanie prowadzące tam, gdzie wszystkie wyrazy i znaki nadziei zbiegną się w jedno jedyne przesłanie. Jego treść jest zawarta we wspólnym czasie. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość nałożone na siebie są - używając określenia bł. Henryka Suzo - „zegarem prawdy”. Czas wypala w nas przejście przez śmierć do życia. Pytając się: kim będziemy przechodząc ten próg, może na moment odzyskujemy „wzrok” i „słuch”.

Prezentowane linoryty powstały w okresie dziesięciu lat. Z upływem czasu jakby same ułożyły się w cykl „Wielkiego Tygodnia”. Poszczególne prace uzupełniając się, stanowią poszukiwanie syntezy obrazu wielowiekowej tradycji - „ocalania” tych tajemnic. Każda z grafik jest również jakimś rodzajem duchowego monologu świadka wiary schyłku dwudziestego wieku.

Kontemplacyjny charakter wydarzeń Wielkiego Tygodnia wskazuje na rzeczywistość przekraczającą nasz zakres pojęciowy. Znaczenie tego czasu, poza historycznym wymiarem, zawiera się w kategoriach misteryjnych. Owe wydarzenia dokonują się i trwają - istniejąc poza czasem. To „istnienie poza czasem” jest wskazaniem dla każdego Czasu, by pamięć pomagała odnajdywać się i odradzać wciąż na nowo.

Jacek Soliński