Nasza strona wykorzystuje cookies oraz wymaga uruchomionej obsługi JavaScript.
Wykorzystujemy pliki cookies (po polsku ciasteczka) w celu dopasowania działania naszej strony do potrzeb użytkownika oraz dla gromadzenia anonimowych danych statystycznych. Przeglądając stronę, wyrażasz zgodę na wykorzystanie wspomnianych plików. Możesz odmówić zgody na zapamiętywanie ciasteczek zmieniając ustawienia Twojej przeglądarki. Kliknij ten komunikat, by wyrazić zgodę i zamknąć informację.

15 lutego 2015 r. – godz. 12.00

Mirosław Grzelak „Szukając Oblicza. Monotypia”

wernisaż wystawy

Prace prezentowane w galerii Logos stanowią głównie wybór z rozpoczętego przed laty cyklu Szukając Oblicza. Są to prace o tematyce religijnej, dla których inspiracją była ikonografia postaci Chrystusa oraz lektura Biblii. Odnajdziemy w nich nawiązania m.in. do Całunu Turyńskiego, Mandylionu i tradycyjnego motywu chusty św. Weroniki. Fascynujące jest śledzenie, jak w sztuce na przestrzeni wieków przedstawiano Chrystusa, począwszy od malowideł w katakumbach, poprzez ikony aż do sztuki współczesnej. Rodzi się pytanie — które wizerunki są najbliższe Osoby? Które są najwierniejsze pierwszym przedstawieniom? Czy różne, zachowane do dzisiaj — nie ręką stworzone obrazy — naprawdę są bliskie pierwowzorowi?

Oczywiście, pytania te przekraczają granice sztuki, wchodząc w obszar wiary i teologii.
A może Prawdziwego Oblicza należy szukać w innych ludziach lub w swoim sercu?
Próbą poszukiwania i medytacji nad Obliczem są prezentowane wizerunki. Zapewne subiektywne i niedoskonałe, ale wyrosłe na glebie wieloletniego kontaktu ze sztuką sakralną. Powstawały one również często przy okazji projektowania moich większych prac w kościołach.
Świadom jestem, że nawiązując do Oblicza Chrystusa, zaledwie próbuję dotknąć Tajemnicy. Zachęcam artystów do podejmowania takiego tematu, takiego wyzwania...
Dla mnie przedstawianie postaci Chrystusa jest nieodłącznie związane z chrześcijaństwem, bo mówi o wcieleniu Boga. Może tylko nieco ewoluować forma plastyczna tych przestawień, tak jak zmienia się świadomość ludzi.

Przy tworzeniu prac z cyklu Szukając Oblicza najczęściej preferuję technikę monotypii (jednej odbitki), która będąc połączeniem bezpośredniego gestu i odbitki, rysunku i malarstwa, wydała mi się szczególnie odpowiednia do tego typu przedstawień. Prezentowany cykl jest otwarty i mam nadzieję go kontynuować.

Mirosław Grzelak

Mirosław Grzelak studiował w latach 1980-1986 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego).
W 1987 roku otrzymał stypendium Ministra Kultury i Sztuki.
Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków od 1990 roku.

Brał udział w kilkudziesięciu wystawach. Miał dziewięć wystaw indywidualnych.

Zajmuje się malarstwem, rysunkiem i aranżacją wnętrz. Tworzy także grafiki, rzeźbę i tkaninę artystyczną. Szczególne znaczenie ma dla niego ikona (od 1987 roku) oraz technika mozaiki, którą zaczął stosować w 1999 roku. Zarówno w rysunku jak i w malarstwie przejawia zainteresowanie różnymi stylami i technikami. W jego twórczości odnaleźć można przedstawienia figuratywne, a także abstrakcję (np. malarstwo zaprezentowane na wystawie w galerii ZPAP Na piętrze w 2014 roku).

Na początku lat dziewięćdziesiątych rozpoczął cykle, które kontynuuje: Szukając Oblicza (w rysunku, malarstwie, grafice, monotypii oraz w postaci instalacji z kamieni) i malarskie — Wejścia oraz od 2013 roku — Z dziennika podróży. W swoim dorobku ma projekty i realizacje wystroju wnętrz sakralnych. Wykonał kilkadziesiąt kompozycji w technice mozaiki, w tym prace o charakterze monumentalnym. Jest autorem wielu ikon i obrazów o tematyce religijnej. Jego prace niejednokrotnie otrzymywał św. Jan Paweł II.

W 2008 roku brał udział w międzynarodowej konferencji i wystawie Ikona dziś, zorganizowanej w Warszawie, podczas której miał okazję zaprezentować szerzej swoją twórczość sakralną.

Inspirują go lektury i podróże. Szczególnie wielokrotne pobyty we Włoszech i Grecji rozbudziły w nim fascynację sztuką antyku, wczesnochrześcijańską i średniowieczną. Sztukę przeszłości, w której zawierają się ideały prawdy, dobra i piękna, odbiera jako nadal żywe źródło dla człowieka poszukującego. Analizuje również sztukę współczesną, czego wyrazem jest odwiedzanie ważnych ekspozycji, jak choćby kolejnych edycji Biennale w Wenecji.
Jego prace znajdują się w kościołach, instytucjach i zbiorach prywatnych w Polsce i za granicą.