5 listopada 2021 r. (piątek) godz. 20.00

Teatr LOGOS

„Paradiso” na podstawie „Boskiej komedii” Dantego Alighieri

reżyseria Ewa Wycichowska, scenariusz (wybór tekstów) Jagoda Ignaczak, Ewa Wycichowska, scenografia W. Wycichowski, R. Warcholiński, M. Śliwiński, muzyka Aldona Nawrocka, Hildegarda z Bingen, ruch sceniczny Ewa Wycichowska, kostiumy Małgorzata Górna-Saniternik, Adrianna Ziółek

Kościół Środowisk Twórczych, ul. Marii Skłodowskiej-Curie 22

fot. Jarosław Darnowski

reżyseria: Ewa Wycichowska
scenariusz (wybór tekstów): Jagoda Ignaczak, Ewa Wycichowska
scenografia: Wojciech Wycichowski, Rryszard Warcholiński, Mateusz Śliwiński
muzyka: Aldona Nawrocka, Hildegarda z Bingen
ruch sceniczny: Ewa Wycichowska
kostiumy: Małgorzata Górna-Saniternik, Adrianna Ziółek
obsługa techniczna: Tomasz Fijołek, Piotr Nowak

realizacja filmu: Jarosław Darnowski
realizacja nagrań: Andrzej Papajak

fot. Jarosław Darnowski

Obsada
Dante: Marek Kasprzyk
Starzy: Jolanta Kowalska, Mariusz Saniternik

Chór
Soliści: Agnieszka Makówka, Helena Saciuk, Karolina Szymańska, Michał Barański
oraz Małgorzata Górna-Saniternik, Dymitr Hołówko, Tomasz Moskal, Ewa Stefańska-Nowak, Martyna Stępińska
Trąbka: Tomasz Woźniak

Głosy:
Marek Kasprzyk, Karolina Łukaszewicz (Beatrycze), ks. Waldemar Sondka, Ewa Wycichowska

Specjalne podziękowania dla Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia.

Film:
Agnieszka Nabiałczyk (Ewa), Tomasz Słomka (Adam), Tomasz Moskal (Wąż)

W spektaklu wykorzystano nagranie z płyty AVE Aldony Nawrockiej w wykonaniu Polskiego Chóru Kameralnego Schola Cantorum Gedanensis pod dyr. Jana Łukaszewskiego.

fot. Jarosław Darnowski

Raj z Boskiej Komedii Dantego Alighieri to nie sielski, zinfantylizowany obraz aniołków na niebieskich chmurkach. Realizatorzy spektaklu Paradiso, trzeciej części dzieła wielkiego Florentczyka, idą za wizją Dantego, ale uniwersalizując postaci i zdarzenia posuwają się jeszcze o krok dalej, malując logosowy Raj barwami pełnymi dystansującej ironii. Zaproponowany przez Ewę Wycichowską gatunkowy synkretyzm, pozwala na podróż przez meandry ludzkich słabości, wątpliwości i pragnień ale w Paradiso Teatru Logos nie znajdziemy tak mocno obecnej u Dantego polityki, konkretnych biografii i zamkniętej narracji. Wycichowska i współtwórcy spektaklu raczej dialogują z Dantem niż go ilustrują, ale cel jest wspólny — to droga, na której nie ma łatwych pytań i jeszcze łatwiejszych odpowiedzi. Paradiso jest kulminacją wędrówki Dantego i kulminacją wędrówki twórców spektaklu, którzy prowadzą widza przez trzy części Boskiej Komedii, tworząc przestrzeń artystycznych poszukiwań i duchowego doznania. Od Inferno, przez Purgatorium do Paradiso, w siedemsetną rocznicę powstania Boskiej Komedii Teatr Logos buduje wspólnotę niepokoju, ale nie lęku, odnajdując nadzieję tam, gdzie inni ją porzucili.

A czy tam byłem duszą, czy z chałatem
mojego ciała, ty to wiesz, miłości,
co swoim światłem niosłaś mnie nad światem.

Gdy krąg, co tańczy tam na wysokości
tęsknotę, którą mu zapalasz w łonie,
słodką muzyką uszy mi wymości.
(I, 73-78)