4 listopada 2017 r. (sobota) godz. 19.00

Pietro Ballestrero, Achille Succi (Włochy)

koncert

Kościół Środowisk Twórczych, ul. M. Skłodowskiej–Curie 22

Achille Succi — klarnet basowy
Pietro Ballestrero — gitara klasyczna

Głęboki dźwięk i szeroka gama klarnetu basowego Achille Succi pozwalają na dialog z nylonowymi strunami gitary akustycznej, a każdy z instrumentów może albo brzmieć osobno, albo harmonijnie i rytmicznie wspiera drugi. Kontrapunkt, otwarta dynamika i wielka różnorodność dźwięków wydobywanych przez duet odpowiada bogactwu oryginalnych kompozycji, pętli, krótkich melodii i pieśni. Projekt ten charakteryzuje niezwykła mieszanka języka współczesnego jazzu, improwizacji i lirycznych uczuć wsparta wpływami muzyki popularnej, przy jednoczesnej kontynuacji poprzednich prac Ballestrero.

Achille Succi i Pietro Ballestrero po raz pierwszy rozpoczęli współpracę w 2006 roku, nagrywając razem płytę „Linnas”, a wraz z Ballestrero grał także gitarzysta Francesco Saiu.

W 2013 mieli okazję spotkać się ponownie przy okazji festiwalu „STRADE DEL CINEMA” (Aosta), kiedy to skomponowali i zagrali ścieżkę dźwiękową do starego niemego filmu „Le mystere des roches de Kador”. Przy tej okazji Pietro i Achille po raz pierwszy zagrali w duecie.

We wrześniu 2016 duet nagrał album „Roots”, wydany kilka miesięcy później przez wytwórnię Velut Luna. Była to 4. płyta Ballestrero wydana przez tę wytwórnię.

„Roots” zaprezentowano po raz pierwszy na koncercie w roku 2017, podczas turyńskiej edycji festiwalu jazzowego.

„Lubię czerpać inspirację z natury. Parę miesięcy przed nagraniem z Achille byłem w Puglia, na południu Włoch, gdzie miałem okazję zobaczyć nieprawdopodobne pole starożytnych drzew oliwnych. Jedno z nich nazywa się Grande Vecchio i ma ponad 3000 lat. Bardzo duże wrażenie zrobili na mnie ci przodkowie, którzy widzieli tak wiele z naszej historii, a ich widok sprawił, że zacząłem myśleć o naszych korzeniach z tej bliższej i dalszej historii. Słowo ROOTS wydało mi się idealne do opisania pomarszczonych i powykręcanych drzew, ale zawiera także w sobie szerszą gamę znaczeń, istoty tego, skąd pochodzimy, czego doświadczamy i co nas formuje emocjonalnie, jakiej muzyki słuchamy. Ciekawe, że korzenie stanowią także fundament w nutach muzycznych.”
Pietro Ballestrero

fot. Stefano Fusaro

Pietro Ballestrero

Gitarzysta i kompozytor, ur. w 1973 r. Studiował muzykę od 10 roku życia, chodząc na zajęcia z muzyki klasycznej i jazzu do różnych nauczycieli włoskich, ale także za granicą. Ma wiele doświadczeń muzycznych. Brał udział w czterech edycjach Siena Jazz Summer Festival, wielu różnych warsztatach, np. z Dave Liebmanem, Johnem Abercrombie, Johnem Stowell, czy trzydniowych zajęciach z Ralphem Townerem w ramach Nuoro Jazz summer courses. To ostatnie doświadczenie wraz z lekcjami z brazylijskim gitarzystą Nelsonem Veras miały wielki wpływ na jego osobisty styl, szczególnie wzmocniony wyborem gitary akustycznej.

Równocześnie z muzyką, studiował także matematykę na Uniwersytecie Turyńskim (Włochy), który ukończył z najlepszym wynikiem w roku 1997. Między 2003 a 2006, brał udział w „Permanent workshop of musical research” pod kierunkiem Stefano Battaglia w ramach „Siena Jazz foundation”. W 2008 złożył najlepiej oceniony dyplom w Jazz Music w konserwatorium „G.Verdi” w Turynie (Włochy).

Działalność artystyczna

Jego działalność artystyczna rozpoczęła się w roku 1999. Nagrał 5 płyt jako leader, ale także brał udział w wielu innych projektach. Grał na znaczących festiwalach we Włoszech i za granicą, np. „Linguaggi jazz” (Włochy), „I suoni delle Dolomiti” (Włochy), „ECK” (Polska), „Miasto” (Polska), „Chalon dans la rue” (Francja). Komponował muzykę dla teatru, współpracując z grupą „Stalker” (Włochy). Koncertował wraz z Andrea Ayassot, Achille Succi, Alex Rolle, Marco Tardito, Furio di Castri, Gianluca Petrella, Aldo Mella, Lucia Minetti, Marco Decimo, Gabriele Mirabassi i wieloma innymi. Na gruncie muzyki współczesnej współpracował z Ezio Bosso, Giacomo Agazzini, Claudia Ravetto, Roberta Bua, Roberto Tarenzi, Valerio Iaccio oraz z grupą „Orchestra da tre soldi”

Działalność edukacyjna

Pietro Ballestrero pracował jako nauczyciel gitary i improwizacji w „Centro Jazz Torino” w latach 1999 - 2012. Od roku 2012 uczył w szkole „Jazz school Torino” a także w szkole „Pietro Canonica” Moncalieri (Turyn). W roku szkolnym 2016/17 uczył w szkole SFOM (Aosta). Pracował przy 11 edycjach muzycznych kursów letnich w Perinaldo (IM, Włochy), ucząc gitary jazzowej, muzyki i technik improwizacji muzyki klasycznej.

Dyskografia

Qfwfq, SCARABORECCHI (1999)
Pietro Ballestrero quartet, LA CASA DEGLI SPECCHI (2003)
Lucia Minetti, LUZ (2004)
Pietro Ballestrero Francesco Saiu LINNAS (2006)
ORCHESTRA DA TRE SOLDI (2007)
Pietro Ballestrero trio PELLE (2008)
Marco Tardito OISEAUX ENSEMBLE (2011)
Demo Barbieri Ballestrero & Tiberti GARAGE (2011)
Pietro Ballestrero ensemble with Gabriele Mirabassi KYRA (2012)
ORCHESTRA DA TRE SOLDI VOLII (2013)
Pietro Ballestrero Achille Succi ROOTS (2016)

phot. Palma Fiacco

Achille Succi

Saksofonista, klarnecista, kompozytor jazzowy
urodzony w Modenie, 23 czerwca 1971 r.

Studia muzyczne

Głównie samouk. Brał udział w warsztatach jazzowych: Henghel Gualdi (1986), Siena Jazz (1988 i 1994); IASJ Scholarship (International Association of School of Jazz), warsztaty w Rimon School w Tel Aviv, w 1995; Umbria Jazz Berklee Clinics 1992; wygrał stypendium na jeden semestr do Berklee College of Music w Boston (1993); zajęcia z formacji orkiestralnej w „O.F.P. Orchestra” w Bolonii (1994-95); stypendium „Pépinieres Europeénnes Pour Jeunes Artistes”, trzymiesięczna rezydentura w Rhythmic Consevatory w Kopenhadze (styczeń – marzec 1997); zajęcia z Davidem Liebmanem w Stroudsburg (USA), 1997 i 1999.

Biografia

Achille Succi wybrany został ostatnio „jednym z europejskich muzyków, których należy śledzić przez kolejne 10 lat” (Bill Schoemaker, Giornale della musica, styczeń 2010), a z kolei dziennikarz Mario Gamba określa go jako „geniusza włoskiego jazzu” (Alias, 20 Marzec, 2010).

Urodzony w Modenie, we Włoszech, w roku 1971, jest samoukiem i laureatem kilku stypendiów, które pozwoliły mu studiować w jednych z najlepszych szkół na świecie (Berklee, D.Liebman masterclasses, Kopenhagen Rhythmic conservatory, Siena Jazz).

Współpracował z wieloma artystami, w tym z Uri Caine, Ralph Alessi, Sylvie Curvoisier, Steve Swell, Louis Sclavis, Ernst Reijseger, Pierre Dorge i Franco D'Andrea. Ponadto współpracował przy nagrywaniu wielu płyt, a także występował w wielu miejscach na świecie.

Jako leader, Achille nagrał 2 płyty: „Shiva's dance” i „Terra”, oraz w duecie z basistą Salvatore Maiore: „Pequenas flores do inferno”.

Wraz z Fabrizio Puglisi i Alberto Capelli, założyli „Atman group”, z którą wydali 2 płyty.

Z pianistą Christopherem Culpo nagrał właśnie „Fresh Frozen” dla wytwórni „El Gallo Rojo”. Na płycie słychać także trębacza Orena Marshalla.

Achille Succi uczy muzyki w Nonantola (Modena), a także prowadzi warsztaty w kilku włoskich miastach. Od roku 2001 uczestniczy w warsztatach Siena Jazz, a ostatnio uczył także na In.Jam. Od 2006 uczy także gry na klarnecie i technik improwizacji w konserwatorium Ferrara, Bologna i Brescia.

Co o nim mówią:

Succi jest jak wolny ptak i łatwo wpasowuje się w każdą sytuację z kręgu melancholijnego piękna czy zorganizowanego chaosu.
(Budd Kopman, Allaboutjazz.com)

Mimo tego, że jako leader nie występuje często, urodzony w Modenie saksofonista i klarnecista, Achille Succi wydaje się być najlepszym wyborem, gdy tylko jakiś włoski kompozytor ma ochotę „podkręcić” swój projekt i wlać w niego trochę życia.
(Ken Waxman)

Szukając ludycznie zabarwionych melodii, dziwnego rytmu czy nieco niezwykłej instrumentacji, należy rozważyć grupę, w której Achille Succi potrafi ujarzmić saksofon altowy, acz przy tej okazji grał na klarnecie basowym i prowadził silny kwartet wraz z Beppe Caruso, który pierwszorzędnie grał zarówno na tubie, jak i na puzonie, basistą i wiolonczelistą Salvatore Maiore, a także Roberto Dani, wyjątkowym perkusistą. Kompozycje Succi są bogate we wpadające w ucho melodie, a rytmiczne fale wciągają słuchacza coraz bardziej.
(Bill Schoemaker)