10 listopada 2017 r. (piątek) godz. 19.00

Teatr Maska (Rzeszów)

„Romeo i Julia” Williama Szekspira (tłum. St. Barańczak)

reż. Bogusław Kierc

Teatr Powszechny – Duża Scena, ul. Legionów 21

William Szekspir „Romeo i Julia”

przekład: Stanisław Barańczak
reżyseria: Bogusław Kierc
scenografia: Mariusz Haba
muzyka: Jacek Wierzchowski
choreografia: Franciszka Kierc-Franik

obsada:
Rozalina — Królowa Mab: Franciszka Kierc-Franik (gościnnie)
Ojciec Laurenty: Maciej Owczarek
Brat Jan: Jerzy Dowgiałło
Benwolio: Tomasz Kuliberda
Merkucjo: Henryk Hryniewicki
Romeo: Kamil Dobrowolski
Ona: Malwina Kajetańczyk

„Dwa równie stare i szlachetne rody
W Weronie, gdzie się rozgrywa ta sztuka,
Wskrzeszają zamęt przycichłej niezgody:
Znów w czas pokoju krew chodniki bruka.
Gdy w sercach ojców nienawiść szaleje,
Dzieciom, wiedzionym przez los ku zagładzie,
Miłość podsuwa daremną nadzieję — 
Śmierć ich dopiero koniec waśniom kładzie,
Miłość, skazana na śmierć przez nienawiść,
Której szał ciemny gubił dwie rodziny,
Aż śmierć jedynie mogła je wybawić:
Taką historię widz przez dwie godziny
Oglądać będzie tu, na naszej scenie;
Może uroni łzę na zakończenie.”
(William Szekspir „Romeo i Julia”, prolog, przekład Stanisław Barańczak)

fot. Przemek Wiśniewski

„Romeo i Julia” to jeden z najbardziej znanych i najchętniej wystawianych dramatów Williama Szekspira. Nie ma chyba nikogo, kto nie znałby historii tragicznej miłości dwojga nastolatków z Werony. Miłości nagłej, niespodziewanej i gwałtownej — takiej, która nie pozostawia wyboru czy możliwości odwrotu. Co jednak sprawia, że historia tej dwójki jest tak wyjątkowa? Dlaczego od stuleci stanowi inspirację dla artystów? Oto opowieść o pięciu dniach, które zmieniły wszystko, ostatecznie pieczętując los głównych bohaterów, a z ich imion czyniąc synonim miłości. Tak — tylko pięć dni dzieli „nie istniejesz w moim świecie” od „nie istnieje świat bez ciebie”. I to właśnie jest w tej tragedii niesamowite — nie sama legendarna miłość nastolatków, ale natychmiastowa gwałtowność tej miłości w nieprawdopodobnym przyśpieszeniu. Równie gwałtowna jest też nienawiść zwaśnionych rodzin i śmierć. Skąd pochodzi ta niezwykła siła? Czy kochankowie są statystami w spektaklu Teatru Świata czy też bezwolną igraszką w rękach okrutnego i złośliwego losu?

Przedstawienie, które prezentujemy, jest nowym spojrzeniem na utwór wybitnego stratfordczyka. Niektóre z postaci zostały odsunięte na dalszy plan, inne, zazwyczaj kryjące się w cieniu, zajęły miejsce w świetle reflektorów. Scena od samego początku należy do Królowej Mab — wywodzącej się z tradycji celtyckiej królowej wróżek, jak dziecko miłej, ale także po dziecinnemu złośliwej i okrutnej. Jej taniec można uznać za kapryśne arabeski i piruety losu... Równie ważne miejsce zajmuje Ojciec Laurenty — badacz natury, gorliwy wyznawca wiary w prawdę teatru.

Przedstawienie, które prezentujemy, jest opowieścią o krótkich i tragicznych dziejach Romea i Julii, ale także — o sensie teatru zajmującego się pamięcią i przemianą ludzkich losów w ten dziwny rodzaj piękna, które nie umniejsza i nie koi ich tragiczności, ani nie podwyższa wzniosłości, a sprawom zwyczajnym pozostawia ich zaskakującą nieoczywistość.

fot. Przemek Wiśniewski

Rzeszowska „Maska”

to jedyny profesjonalny teatr lalek na Podkarpaciu. Powstał w roku 1953 pod nazwą „Kacperek” jako amatorski teatr lalkowy w Jarosławiu. Narodził się z pasji swej twórczyni Izabelli Melińskiej (1911-93). Przełomem w historii tej sceny jest rok 1956, gdy „Maska” została upaństwowiona. Przez 45 lat teatr nie miał stałego miejsca, był objazdowy, i dopiero w 1999 roku wprowadził się do własnego gmachu z nowoczesną sceną. Repertuar teatru obejmuje sztuki dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Artystyczny dorobek „Maski” to ponad 250 premier.

Teatr wielokrotnie prezentował się za granicą — w Austrii, Belgii, Chorwacji, Francji, Iranie, Tunezji, Turcji na Litwie i Ukrainie. Uczestniczy w festiwalach teatrów lalkowych i często zdobywa nagrody (m.in. w Krakowie, Opolu, Poznaniu, Toruniu, Subotnicy, Użgorodzie i Zagrzebiu). Jego zespół jest laureatem nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za twórczość dla dzieci i młodzieży oraz Srebrnego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006).